پیرزنى به حضور پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله رسید، علاقه مند بود که اهل بهشت باشد.
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله به او فرمود: پیرزن به بهشت نمى رود.
او گریان از محضر پیامبر خارج شد. بلال حبشى او را در حال گریه دید.
پرسید:چرا گریه مى کنى ؟
گفت :گریه ام به خاطر این است که پیغمبر فرمود:پیرزن به بهشت نمى رود.
بلال وارد محضر پیامبر شد حال پیرزن را بیان نمود.
حضرت فرمود:سیاه نیز به بهشت نمى رود.
بلال غمگین شد و هر دو نشستند و گریستند.
عباس عموى پیامبر آنها را در حال گریان دید.پرسید:چرا گریه مى کنید؟
آنان فرمایش پیامبر را نقل کردند.
عباس ماجرا را به پیامبر عرض کرد.
حضرت به عمویش که پیرمرد بود فرمود: پیرمرد هم به بهشت نمى رود.
عباس هم سخت پریشان و ناراحت گشت .
سپس رسول اکرم هر سه نفر را به حضورش خواست ، آنها را خوشحال نمود و فرمود:
خداوند اهل بهشت را در سیماى جوان نورانى در حالى که تاجى به سر دارند وارد بهشت مى کند، نه به صورت پیر و سیاه چهره و بدقیافه

 نوشته شده توسط کل من علیها فان در پنج شنبه 86/9/29 و ساعت 12:9 صبح | نظرات دیگران()

اهمیتى که اسلام براى میوه ها قائل است بیشتر از بسیارى از غذاها است در قرآن مجید آیات زیادى است که بطور عموم نام میوه ها را برده ، و آنها را دلیل بر عظمت آفریدگار قرار داده است.
خداوند آفرید باغهایى که نیازمند به داربست است ، و باغهایى که نیازمند به آن نیست و نیز آفرید خرما و بذرهایى که از جهت خوراک متفاوتند، و بوجود آورده زیتون و انار که برخى شبیه به هم ، و بعضى بى شباهت به یکدیگرند، و هرگاه میوه و ثمره آنها رسید از آنها بهره بردارى کنید.(انعام - 141)
در این آیه ، از خرما، دانه هاى زراعتى (گندم ، جو و برنج ...) زیتون و انار نامبرده شده ، ضمنا باید دانست میوه هایى که در قرآن نام آنها برده شده از نظر خاصیت غذایى با بعضى دیگر از میوه ها قابل مقایسه نیستند..
بهتر است نقش میوه در سلامت انسانها را از زبان یک پزشک غذا شناس ‍ بشنویم .دکتر (اتو کارک ) مى گوید:((هر پولى که به مصرف خرید میوه ها برسانید، سرمایه اى است که بخوبى حفظ شده و مقاومت ما را در مقابل بیماریها افزایش مى دهد، شما میگوئید میوه ها گران هستند من از شما مى پرسم دواها چطور؟))
میوه ها را پوست نکنید 
یکى از دستورهاى عالى اسلام که پس از گذشت قرنها دانشمندان به فلسفه و حکمت آن پى برده اند،(خیلی زحمت کشیدند!!!) پوست نکندن میوه ها است .
در روایات چنین ذکر شده که  امام باقر(ع ) پوست کندن میوه را مکروه مى دانستند .
پوست میوه ها چون در مجاورت هوا و آفتاب قرار گرفته است بیش از گوشت آن داراى مقدار سرشارى از ویتامینها مخصوصا ویتامین (آ) مى باشد. همین طور طبیعت به کمک دیاستاز هایى در پوست میوه ها جمع کرده است گوشت میوه ها را قابل هضم و جذب ساخته است ، بنابراین اگر پوست میوه ها را کنده و به دور بریزیم ، مرتکب خطا و اشتباه بزرگى شده ایم.
(دیاساتاز، مخمرى است که یک ماده غذایى را به ماده دیگر تبدیل مى کند)
میوه ها را بشوئیم 
موضوع دیگر دستور شستشوى میوه قبل از خوردن آن است . با پیشرفت دانش هر روز نقابى از چهره دستورات اسلام برداشته مى شود و عظمت پیشواى آن را به تمام جهانیان ثابت مى کند، از جمله احادیث و سخنانى که در مورد شستشوى میوه ها آمده است حدیث ذیل است که امام صادق (ع ) مى فرماید: براى هر میوه اى سمومى است وقتى به دست شما رسید آنرا با آب شستشو بدهید یا در میان آب فرو ببرید.
 برگرفته از کتاب اسلام پزشک بی دارو -  فصل سوم

 نوشته شده توسط کل من علیها فان در دوشنبه 86/9/19 و ساعت 5:30 عصر | نظرات دیگران()

اسلام براى پیشگیرى از بیماری ها دستورات بهداشتى ارزنده اى در ضمن محرمات ، مکروهات ، و مستحبات بیان نموده که گذشت قرنها، حقایق نهفته آنرا آشکار ساخته است .از چیزهایى که آشامیدن آن ممنوع اعلام شده شراب است زیانهاى همه جانبه شراب به قدرى زیاد است که رسول اکرم آن را  ام الخبائث نامیدند .
زیانهاى شراب منحصر به جنبه هاى بهداشتى نیست بلکه از جنبه هاى معنوى و اجتماعى قابل توجه است  .

دانشمندان تعداد امراضى را که عامل اصلى آنها شراب و عرق است تقریبا 11 نوع شمرده اند که شرح  امراض توضیحی بس مفصل دارد که ما به آنها اشاره نمی کنیم بعضى خیال مى کنند اگر مشروبات الکلى کم مصرف شود، مضر که نیست بلکه به حال اعصاب هم مفید است .ولى اسلام باتوجه به فسادها و مضرات همه جانبه آن یک جرعه بلکه کمتر از یک جرعه آن را حرام و نجس دانسته است و راه سوء استفاده را به روى همه بسته است .
الکل در بدن هیچگونه تغییر شکلی پیدا نمى کند و تمام الکلى که نوشیده مى شود از راه تنفس و تعریق و ادرار دفع مى گردد، و تا زمانیکه الکل در بدن است ، دهان نوشنده بوى الکل مى دهد.
تاثیر شراب در نسلها 
زیانهاى الکل تنها گریبانگیر نوشنده آن نمى شود، بلکه در نسلهاى بعد از الکلیسم و فرزندان او نیز اثرات بد مى گذارد اطفالی که از پدران الکلیست بوجود آمده و زنده بمانند؛ غالبا ضعیف ، علیل ، و مبتلا به تشنجات شدید بوده ، و قدرت دفاعى آنان در مبارزه با مشکلات حیات ناچیز و در برابر عفونتهاى مختلف بسیار حساس خواهند بود؛ نقص بدنى مانند عدم تقارن صورت ، انحراف ستون فقرات ، کر و لالى و عوارض ناشى از نارسائى قوه تیروئید و همچنین عدم رشد، تصلب مغزى ، داء الرقص ، مالیخولیا؛ دیوانگى هاى حاد، هیسترى و غیره در آنان فراوان دیده مى شود
تاءثیر الکل تا سه نسل بطور حتم باقى است ؛ بشرط اینکه این سه نسل الکلى نباشند و گاهی تا هفت یا هشت نسل باقی می ماند.
اعتراف دیگران 
چیزهائى را که اسلام ممنوع شمرده مانند، شراب ، سگ ، خوک و مردار سبب جلب توجه نظر دانشمندان غیر مسلمان گشته است ، زیرا آنان نیز اعتراف مى نمایند که اسلام در 14 قرن قبل بادید عمیق خود سلامت جسم و روان ملتها را در نظر گرفته و امثال مسکرات را حرام نموده است.

برگرفته از کتاب اسلام پزشک بی دارو

 نوشته شده توسط کل من علیها فان در دوشنبه 86/9/19 و ساعت 5:24 عصر | نظرات دیگران()

در یکى از شبها امیرالمؤمنین علیه السلام از مسجد کوفه به سوى منزل خود حرکت کرد. کمیل بن زیاد که از یاران خوب آن حضرت بود امام را همراهى مى نمود. گذرشان از کنار خانه مردى افتاد که صداى قرآن خواندنش بلند بود و آیه ای را با صداى دلنشین و زیبا مى خواند. کمیل از حال معنوى این مرد بسیار لذت برد و در دل بر او آفرین گفت . بدون آنکه سخنى در زبان بگوید.حضرت به حال کمیل متوجه شد و رو به او کرد و فرمود:
اى کمیل ! صداى قرآن خواندن او تو را گول نزد زیرا او اهل دوزخ است (چه بسا قرآن خوانى هست که قرآن بر او لعنت مى کند) و بزودى آنچه را که گفتم به تو آشکار خواهم کرد!
کمیل از این مسئله متحیر ماند، نخست اینکه امام علیه السلام به زودى از فکر و نیت او آگاه گشت ، دیگر اینکه فرمود: این مرد با آن حال روحانیش ‍ اهل دوزخ است .مدتى گذشت . حادثه گروه خوارج پیش آمد و کارشان به آنجا رسید که در مقابل امیرالمؤمنین ایستادند و على علیه السلام با آنان جنگید در حالى که حافظ قرآن بودند. پس از پایان جنگ که سرهاى آن طغیان گران کافر بر زمین ریخته بود ، امیرالمؤمنین علیه السلام رو به کمیل کرد در حالى که شمشیرى که هنوز خون از آن مى چکید در دست داشت ، نوک آن را به یکى از آن سرها گذاشت و فرمود:
اى کمیل ! این همان شخصى است که در آن شب قرآن مى خواند و از حال او در تعجب فرو رفتى .
آنگاه کمیل حضرت را بوسید و استغفار کرد.
بحار الانوار ج 33، ص 399.

 نوشته شده توسط کل من علیها فان در پنج شنبه 86/9/15 و ساعت 11:21 عصر | نظرات دیگران()

شب چهاردهم ذی الحجه بود . چهارده نفر از مشرکان به حضور پیامبر آمدند و به او گفتند :پیامبری نیست مگر اینکه برای خود نشانه هاای دارد . نشانه نبوت تو در این شب کدام است؟ پیامبر فرمود چه نشانه ای می خواهید ؟ مشرکان گفتند :اگر در نزد خدا منزلتی برای تو وجود دارد به ماه دستور بده تا دونیم شود.جبرئیل نازل شد و گفت :ای محمد خداوند به تو سلام می رساند و می فرماید :من به همه ی اشیا دستور دادم از تو اطاعت کنند . حضرت سر به آسمان بلند کرد و به ماه دستور داد دو نیمه شود . ماه دو نصف شد و پیامبر سجده شکر به جا آورد . آنگاه مشرکان گفتند :هر دو نیمه ماه به هم متصل شود و به صورت اول باز گردد . پیامبر امر کرد و ماه به شکل اولش باز گشت.
جالب این جاست که تحقیقات منجمان نشان می دهد که یک خطی از وسط  ماه  می گذرد که کاملا آن را به دونیم تقسیم می کند یعنی اثر شق القمر پیامبر هنوز هم در ماه وجود دارد. باورش سخته مگه نه؟؟؟

 نوشته شده توسط کل من علیها فان در دوشنبه 86/9/12 و ساعت 9:12 عصر | نظرات دیگران()